Robert Piaskowski

Pełnomocnik Prezydenta Krakowa ds. Kultury

Pełnomocnik Prezydenta Miasta Krakowa ds. Kultury, dyrektor ds. rozwoju strategicznego w Wydziale Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Miasta Krakowa, menadżer, animator kultury, socjolog. Studiował polonistykę, socjologię, nauki społeczne i dyplomację kulturalną, na Uniwersytecie Jagiellońskim, Université d’Aix-Marseille oraz w Collegium Civitas w Warszawie.
Jest współautorem krakowskiej polityki kulturalnej, odpowiada za realizację flagowych programów branżowych dla poszczególnych sektorów kultury. w latach 2007-19 pełnił funkcję dyrektora ds. programowych w Krakowskim Biurze Festiwalowym odpowiadając za kluczowe marki kultury i międzynarodowe festiwale. Odpowiadał za politykę wsparcia rynku audiowizualnego i działania Kraków Film Commission, koordynował proces aplikowania Krakowa o tytuł Miasta Kreatywnego UNESCO w dziedzinie literatury. Koordynował przygotowania 41. Sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO. Reprezentuje Prezydenta Krakowa w radach najważniejszych muzeów miasta, w tym Zamku Królewskiego na Wawelu, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Krakowa i Muzeum Etnograficznego w Krakowie. Przewodniczy pracom Zintegrowanego Centrum Zarządzania Dziedzictwem Krakowa. Jest dyrektorem artystycznym i współzałożycielem FMF – krakowskiego Festiwalu Muzyki Filmowej. Reprezentuje Kraków w relacjach z OWHC, EFA, Festival Cities Network. Jest członkiem Rady Zarządzającej Międzynarodowej Sieci Miast Schronienia ICORN, organizacji skupiającej miasta i regiony oferujące schronienie dla prześladowanych pisarzy.
Wykłada na Uniwersytecie Jagiellońskim, Akademii Górniczo-Hutniczej, Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Jako ekspert zapraszany jest na konferencje krajowe i międzynarodowe.

ABSTRAKT

Jak kultura Krakowa poradziła sobie z pandemią COVID-19

Polityka kulturalna się sprawdza, kiedy na podstawie wielu wskazówek, potrafi przewidywać kierunki, w jakich rozwijać się będzie społeczeństwo, także wtedy, gdy ono przyśpiesza, przechodzi fundamentalne, rewolucyjne przemiany, albo poddane jest nagłym traumom. Ekspozycja naszego społeczeństwa na wcześniej nie doświadczane ryzyka wiąże nasze działanie w obszarze kultury z obszarem szerszej odpowiedzialności. Globalnie i lokalnie. Wszystkie zagrożenia epidemiczne, militarne, naturalne, terrorystyczne, migracyjne powodują szereg konsekwencji także dla polityki kulturalnej miast, jego instytucji i aktorów w ekosystemie kultury. Ostatecznie to w miastach będzie się rozgrywać przyszłość blisko dwóch trzecich populacji naszej Planety.

Jak wyjść poza horyzont rocznych budżetów, ograniczeń anachronicznego prawa, kultury grantów, cykliczności eventów, myślenia o własnych wyłącznie zasobach? Jak kulturę uczynić narzędziem rozpoznawania i przewidywania potrzeb zmieniającego się społeczeństwa? Jak budować odporność naszych miast i otwartość społeczeństw poprzez kulturę? Jak uratować różnorodność form kultury w miastach, a jednocześnie wykorzystać jej ogromną siłę w procesach odbudowy? To niektóre z wyzwań stojących przed światem kultury i miastami w najbliższych latach.

Tylko społeczeństwo bogate w kapitał społeczny, potrafi dać zbiorową odpowiedź wobec traum i wyzwań obecnego czasu. Tylko miasta, którego mieszkańcy mają poczucie egzystencjalnego bezpieczeństwa, przewidywalności, są kreatywni, skorzy do pomocy, stają się aktywnymi obywatelami, z poczuciem sprawczości, kierunku i sensu. To dlatego wielopoziomowy program wsparcia dla branży kulturalnej nazwaliśmy „Kultura Odporna”, aby podkreślić, że sensem naszych działań jest coś więcej niż doraźne wsparcie finansowe.

Przeszliśmy z powodzeniem kryzys pandemii, będący wielkim eksperymentem na całym społecznym ekosystemie kultury. Przetestowaliśmy rozwiązania, które się sprawdziły i które w najbliższych latach należy rozwijać. Uświadomiliśmy sobie jak ważne są inwestycje w ekosystem kultury i budowanie sieci, budowanie nowych kompetencji, repozytoriów cyfrowych, eksperymentów na formatach. Utwierdziliśmy się i w tym, jak ważne jest budowanie elastycznych i hybrydowych przestrzeni, współdzielenie miejsc i zasobów. Nie wyszliśmy jeszcze z kryzysu pandemii, gdy wybuchła wojna u naszych sąsiadów – świat kultury musiał odpowiedzieć na ten akt agresji.

Ludzie kultury odegrali i odgrywają ogromną rolę w tych sytuacjach kryzysu. Kultura dostarcza społeczeństwu system operacyjny ukształtowany poprzez zbiorową pamięć – pamięć wszystkich przyjętych strategii i tworzonych na bazie tych strategii zasad, w tym zasad moralnych. Wszystko, co teraz wypracowujemy, zadecyduje, czy nasze miasto będzie odporne na obecne i przyszłe kryzysy.