Prof. Szymon P. Malinowski

Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki, Instytut Geofizyki

Prof. dr hab. Szymon P. Malinowski – Dyrektor Instytutu Geofizyki Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Przewodniczący interdyscyplinarnego zespołu doradczego ds. kryzysu klimatycznego przy Prezesie Polskiej Akademii Nauk, członek Rady naukowej Instytutu Oceanologii PAN, a także członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i Polskiej Akademii Nauk. W latach 2016-2019 przewodniczący Komitetu Geofizyki PAN oraz członek Sekcji Mechaniki Płynów Komitetu Mechaniki PAN. Współzałożyciel, autor i redaktor portalu https://naukaoklimacie.pl/. Kierownik, wykonawca i współwykonawca licznych projektów badawczych finansowanych przez m.in.: UE (HORIZON 2020), NCN, MNiSW, ONR, COST, NSF. Nagrodzony przez Fundację Nauki Polskiej, Wyróżnieniem im. prof. Macieja W. Grabskiego za działania na rzecz rozumienia nauki w społeczeństwie, budowania zaufania do wiedzy naukowej oraz przybliżania wpływu nauki i uczonych na rozwój cywilizacyjny Polski (2022). Prowadzi badania nad fizyką chmur i opadów, turbulencjami atmosferycznymi, modelowaniem numerycznym procesów atmosferycznych, pomiarami atmosferycznymi z pokładu samolotu czy nieliniowymi procesami w atmosferze.

ABSTRAKT

Kryzys klimatyczny, kryzys planetarny

W 1957 roku oceanolog Roger Revelle i fizyk jądrowy Hans Suess opublikowali przełomową pracę Carbon Dioxide Exchange Between Atmosphere and Ocean and the Question of an Increase of Atmospheric CO2 During the Past Decades, w której, na podstawie analizy izotopowej węgla, zbadali, w jakiej proporcji antropogeniczne emisje CO2 ze spalania paliw kopalnych odkładają się w atmosferze i oceanie. W podsumowaniu tej publikacji padły znamienne słowa:

„I tak ludzkość prowadzi teraz jedyny w swoim rodzaju eksperyment geofizyczny, który nie wydarzył się nigdy w przeszłości ani nie będzie mógł być w przyszłości powtórzony. W ciągu kilku stuleci zwracamy atmosferze i oceanowi węgiel odłożony przez naturę w skałach osadowych w procesie, który trwał setki milionów lat”.

W wystąpieniu podsumuję aktualny stan tego eksperymentu.