Prof. Michael A. Kaminski

King Fahd University of Petroleum & Minerals, Geosciences Department, Dhahran

Michael Anthony Kaminski urodził się w Passaic, stan New Jersey (USA) i ukończył studia licencjackie z geologii i slawistyki na Rutgers University. Studia podyplomowe odbył na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w Woods Hole Oceanographic Institution / MIT Joint Program, które ukończył w 1987 r. z tytułem doktora oceanografii. Po odbyciu staży podoktorskich w Dalhousie University (Kanada) i w GEOMAR (Niemcy), podjął pracę jako Lecturer, a następnie Reader na Wydziale Nauk o Ziemi w University College London, gdzie był kierownikiem studiów magisterskich w zakresie mikropaleontologii. Od 2010 roku jest profesorem w King Fahd University of Petroleum & Minerals w Arabii Saudyjskiej, gdzie obecnie zajmuje stanowisko Distinguished Professor w Departamencie Nauk o Ziemi. Od 2020 roku jest członkiem zagranicznym PAU.
Głównym obszarem zainteresowań dr. Kamińskiego jest obszar mikropaleontologii morskiej. Jest autorem ponad 200 publikacji i kilku książek z tego zakresu. Brał udział w trzech ekspedycjach Ocean Drilling Program oraz kilku innych wyprawach morskich, ostatnio na biegun północny. Od 2017 roku pełni funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Micropaleontology”, jest członkiem kolegium redakcyjnego kilku innych czasopism, w tym „Geological Quarterly”, oraz „Annales Societatis Geologorum Poloniae”. Jest założycielem i redaktorem publikacji specjalnych „Grzybowski Foundation Special Publications”.

ABSTRAKT

Czy Zatoka Arabska (Perska) jest już za gorąca dla zwierząt morskich?

Temperatury osadów strefy międzypływowej Zatoki Arabskiej (Perskiej) (Arabia Saudyjska, Bahrain) dochodzą do 60°C, a temperatury wody morskiej w lagunach sięgają 42°C. W sezonie letnim, gdy temperatury są najwyższe, na rozległych obszarach strefy międzypływowej sezonowo zanika żywa fauna morska. Próbki osadu pobrane z osadów lagunowych zawierają jedynie martwe osobniki otwornic, małżoraczków i brzuchonogów. W martwych zespołach otwornic występują tylko młodociane okazy Peneroplis. Sugeruje to, że czas występowania warunków środowiskowych pozwalających na pełny rozwój mejofauny jest zbyt krótki i nie osiąga ona stadium dojrzałego. Żywe fauny zostały znalezione tylko w kanałach pływowych (tidal channels), które nie wysychają w czasie odpływów. Pojawienie się „stref martwych” na brzegu Zatoki Arabskiej w sezonie letnim prognozowały modele klimatyczne. Zakładały one, iż wzrost temperatur w tym regionie może być przyczyną zaniku zwierząt morskich. Ten proces już się rozpoczął.